Inflict

معنی‌ها و نمونه‌جمله‌ها

• verb - transitive
  مصیبت‌زده کردن، دچار کردن، گرفتار کردن، دامن‌گیر کردن، مبتلا کردن، آزردن
  • - The loss of her beloved pet afflicted her heart.
  • - از دست دادن حیوان خانگی محبوبش قلب او را مصیبت‌زده کرد.

  • - The disease continued to afflict the small village.
  • - این بیماری همچنان روستای کوچک را مبتلا می‌کرد.
• verb - transitive
  تحمیل کردن
  • - We inflicted heavy casualties on the enemy.
  • - تلفات زیادی به دشمن تحمیل کردیم.

  • - He enjoys inflicting pain on others.
  • - او از تحمیل درد به دیگران خوشش می‌آید.